De heenreis

6uur vanochtend ging de wekker. Alle koffers waren gepakt en we kwamen keurig op tijd aan in Zaventem, wat dit jaar ons vertrekpunt was. 

Op naar de balie van Delta om onze koffers in te checken... Jezus wat een lange rij!! Netjes aangesloten en meteen kwam er al een medewerker ; 'Met een baby hoeft U echt niet aan te schuiven hoor, volgt U mij maar' en wat een geluk hadden we, we mochten zomaar de hele rij voorbij en mochten vooraan meteen naar een balie toe om onze koffers in te leveren. Die zouden in nyc van de band moeten gehaald worden en opnieuw moeten worden ingeleverd. 

Door naar gate B waar we door de controle moesten (Maya de bij en Willy-Amelie's meest trouwe knuffels) moesten ook door de machine wat natuurlijk voor enkele tranen zorgde, want die wou ze natuurlijk niet afgeven, maar eens weer samen kon haar geluk weer niet op. Nog even moeten aanschuiven bij border controle en we mochten naar binnen. 

Aangekomen bij onze gate kwam opnieuw een medewerker van Delta met de boodschap dat we als eerste naar binnen mochten met Amelie en zo gezegd zo gedaan mochten we om 10u al het vliegtuig op en vertrokken we netjes op tijd om 11u richting NYC.

Amelie deed het echt super,

Wat een flinke meid hebben we toch! Enkel het dutten wou ze niet, een echte vechter, blijven doorzetten en niet opgeven. We hadden ook voor haar een kidsmael besteld, deze was enkel niet doorgekomen waardoor ze een volwassenen maaltijd kreeg (veel te veel!) en kregen we dus als 'compensatie' een bon van 25$ die we gedurende een jaar mogen gebruiken. Voor ons was het niet nodig maar toch bedankt Delta! Keurig op tijd kwamen we dan ook aan in NY JFK. Leuk!

Jammer genoeg een lange rij zoals gewoonlijk bij de douane, hier werden we dan ook niet voorgelaten en mochten we net als iedereen (maar dan met een peuter op de arm die liever wou spelen) een uur aanschuiven. Onze connecting flight zat ook nog eens in een ander gebouw waardoor we de airtrain moesten nemen en een stukje moesten wandelen nadat we onze bagage hadden opgehaald en weer ingechecked.  Uiteindelijk met onze 2u30min tussentijd kwamen we een 15min voor vertrek aan bij onze nieuwe gate. Nu met een peuter die doodmoe was en echt wel wou slapen. 

Een half uurtje later dan gepland vertrokken in NYC waar Amelie eindelijk de strijd tegen de slaap opgaf, halleluja!! Flesje achter de kiezen en pijama aan gaven dan toch het gewenste resultaat. Mama en papa gelukkig! 

Amelie kwam zonder enig besef aan in Miami. Nu geen douane maar gewoon meteen doorstappen naar de MIA mover richting alamo waar we ook weer getrakteerd werden op een gratis upgrade van een mid size suv naar een mini van. Dus de komende drie weken rijden wij in een luxe Dodge mini van.  Amelie heeft achterin een balzaal voor zich alleen! 

Na een 40min aangekomen in het hotel voor vannacht (quality in Homestead) waar we meteen een uitgetelde dochter in bed hebben gelegd, wat zijn we daar toch verdomd fier op, zo braaf de hele dag door! Morgen door de everglades naar punta gorda, dan begint de vakantie echt!